Nuk di sa vlen
Një bisht gomari
Por pa përdhosur dikë
Ti dot nuk jeton
Mendo pakëz me kokë
Mor bir zuzari
Kur si qeni i tërbuar
Nëpër mëhallë hungëron
Leh në stele e internet
Po del në rrugë
E shanë miletin
Shih se si dukesh
Ti mor hukubet
Thua se e ka kapur
Për mjekre mbretin
Tundu e shkundu
Ti mor zevzek
Po të duket vetja
Tamam si vezir
Shih siç ke mbetur
Me duar në shkek
O njeri i pasoj
O mor rezil
Ja po ta qëndisi
Një letër sot
Për sorrollapin e pasoj
Që ha kikirik
“Turp e ndot
Nesër e mot “
Që e shet lëkurën
Mor stramastik
Në daç ndërro lëkurë
E trego përralla
O zuzar
Ti shpirtit katran
Kjo botë do të ketë
Përherë budalla
Si Donkishotin
Atë trim azgan
Shko në ahur te Rosinanti
Lodroje kalin
Si për bajram
Nuk është më
Nëntëdhjetë e nënta
Për patriotët në bateri
Që shesin ajran
Në këto vargje
Nuk është askush
Kurrë s’kam takuar
Kësi soji të keq
Por mund të identifikohet
Edhe çdo kush
Që kakaris si pula
E shitet për dreq
Ndalu pakëz
Mor Donkishot
Duhet të kesh vëllaçko
Mendim pozitiv
Se përndryshe të vret
I madhi Zot
Me këtë të sëmurë
Kokë portativ
E di vet
Se je analfabet
Nuk të kosit kosa
Asnjë lloj bari
Nëse ke kokë
Shkruaj në gazetë
E mos pall nëpër rrugë
Si në pazar gomari
Këtu askënd
Nuk e kam marrë në thumb
Shumë e shumë të fala
Djemve të internetit
Ke do ta zë
Kjo satirë pa plumb
Le të jetë i mallkuar
Si biri i lanetit